Zojka lub Sojka, jak tam sobie chcecie.

humbelina

Bo Pottuś jest KUL.
Nie czytać proszę. Gniot. Ale sami tego chcieliście.

*

Prolog.

- A dlaczego miałabym się niby zgodzić?! – prychnęła niska brunetka marszcząc przy tym swój mały, zgrabny nosek. Zacisnęła ręce w piąstki, zbierając siły na kolejny wybuch. – Nie. Nie ma mowy, nie pójdę na to! – krzyknęła chwilę później, po czym, trzaskając wszystkimi drzwiami napotkanymi na drodze niczym gwiazda brazylijskich telenowel, udała się do swojego pokoju.
W ciemnym salonie pozostała już tylko starsza kobieta. Wydawała się w ogóle nie być zdziwiona zachowaniem wnuczki. Biedne dziewczątko wpadło już w rutynę. Codziennie wrzeszczała, że coś jej się nie podoba, a potem wykonywała wszystko tak, jak to sobie starsi zaplanowali. Najlepsze było jednak to, że ona cały czas wierzyła w tę swoją „wolność”. Myślała, że może robić co tylko jej się żywnie podoba. Głupi bachor.
Całą swoją uwagę kobieta poświęciła w tym momencie wymanicure'owanym paznokciom. Rozmyślała nad tym, co takiego zrobiła, że pokarano ją tą okropną dziewczyną. A jednak, gdy tylko usłyszała ciche skrzypienie drzwi, drgnęła, mięśnie jej twarzy momentalnie się naprężyły, a ona sama stwierdziła, że ma wielką ochotę powrócić do złych przyzwyczajeń z przeszłości i obgryźć te sztuczne, idealne szpony, których podziwianiem właśnie się zajmowała.
Ktoś wszedł do pokoju, ale kobieta nadal nie podnosiła głowy, trwając w bezruchu. Cisza panująca w domu dźwięczała w uszach i gdyby nie lamenty najmłodszej latorośli państwa Bagnold dochodzące gdzieś z oddali, starsza matrona mogłaby przysiąc, że świat się zatrzymał. Że nadchodzi koniec świata.
- Yhm, yhm – dobiegło nagle gdzieś z końca ponurego pokoju. Czas został znów wprawiony w ruch.
Czy niektóre osoby są na tyle potężne, żeby zatrzymać wskazówki zegara i zmusić je do ruszenia poprzez ciche chrząknięcie? Dla mugoli, a nawet niektórych czarodziejów, wydawało się to niemożliwe. A ona coraz częściej łapała się na tym, że myśli o Nim jako o wszechwładnym.
- Yhm, yhm. – Chrząkanie się powtórzyło, wyrywając ją z odrętwienia. A tak, przecież miała odpowiedzieć!
- Nie zgodziła się – powiedziała, wzdychając cichutko.
Kolejne drzwi zatrzasnęły się z hukiem.

Malice

Aaaaa ktoś mnie kocha! Tfu... chciałam powiedzieć ktoś mnie słucha! No może nie mnie a ogółu. Ja tam wad nie widzę, bo jestem zbyt szczęśliwa, że ktoś wreszcie coś dodał. Brawo Humb. Jestem z Ciebie dumna xD.
PS. Powinno być: "Bo Snejpuś i Voldzio są kuuul" xD

humbelina

No to ba, oczywiście, że oni są kul. Ale już trudno. I ja naprawdę wiem, że to gniot, możecie mi to wprost powiedzieć. Przeżyję. Musiałam po prostu przetrzeć drogę w śniegu, którego nie ma xD.

Malice

Bo śnieg jest ZuY xD